Μια νέα οικιστική περιοχή δημιουργείται, στα νοτιοδυτικά της Λευκωσίας, την αρχή της δεκαετίας του 1960, η Δασούπολη. Η Δασούπολη μέσα σε μια πενταετία ,μεταβάλλεται από δασώδη περιοχή σε οικιστική, με κάτοικους κυρίως νέες οικογένειες. Μέσα από τις αναμνήσεις του πρώτου Διευθυντή του σχολείου μας κ. Παύλου Ιωαννίδη, η Δασούπολη, το 1963 ήταν «αραιοκατοικημένη, είχε μικρά ταπεινά σπιτάκια, χωματόδρομους, ένα–δύο περίπτερα, ένα διορθωτή παπουτσιών, ένα ποδηλατά, μια ταβέρνα το ΦOYΡNAKI».
Τα παιδιά της σχολικής ηλικίας φοιτούσαν στο Δημοτικό Σχολείο Ακρόπολης. Η ταλαιπωρία της μετακίνησης, αλλά και η αύξηση της οικιστικής περιοχής, οδηγεί στην απόφαση ανέγερσης ενός δημοτικού σχολείου στην περιοχή της Δασούπολης. Με αρχιτέκτονα τον κ. Πεύκιο Γεωργιάδη, μέσα στο 1964 γίνεται η ανέγερση του Δημοτικού Σχολείου Δασούπολης. Η φοίτηση στο σχολείο αρχίζει στα μέσα στης σχολικής χρονιάς 1964-65. Το σχολείο λειτουργεί ως εξατάξιο σχολείο με ένα Διευθυντή, πέντε εκπαιδευτικούς και 219 παιδιά. Τα επίσημα εγκαίνια γίνονται στις 13 Ιουνίου 1965.
Στην αρχή της δεκαετίας του 1970, η ραγδαία αύξηση του πληθυσμού της περιοχής, δημιουργεί την ανάγκη ανέγερσης νέου σχολικού κτηρίου. Γίνεται σε σύντομο χρονικό διάστημα η δημιουργία μιας νέας πτέρυγας και ταυτόχρονα ο διαχωρισμός του μαθητικού πληθυσμού σε δύο σχολικές μονάδες, στον κύκλο Α' και στον κύκλο Β' με ανεξάρτητη διεύθυνση και διδακτικό προσωπικό.
Τη σχολική χρονιά 1981-82 διαχωρίστηκε επίσημα το σχολείο σε ΚΑ και ΚΒ και φοιτούσαν σ’ αυτό 186 μαθητές στις 3 πρώτες τάξεις. Στα επόμενα χρόνια, έγιναν κι άλλες επεκτάσεις και από το 2000 λειτούργησε και Ειδική Μονάδα.
Το Δημοτικό σχολείο Δασούπολης , σύμφωνα με το πρώτο διευθυντή κ. Παύλο Ιωαννίδη, «συνεχίζει ν’ αποτελεί το κόσμημα της συνοικίας, φάρος που φωτίζει το νου και θερμαίνει τις καρδιές των νέων βλαστών μας που αγωνίζονται τόσο για τη δική τους πρόοδο όσο και για τη λευτεριά και την επανένωση της μοιρασμένης πατρίδας μας.
